Uit het Godenvolk
1
De weg gaat door het dal
De weg tot naar de dood
De weg voorbij de onsterfelijkheid
Wappert in de wind.
2
Elke mens baart een god
Elke god bezwaart de mens
De khadi golft in de vrije rivier
De god is even dood
3
De slaap vergeet de dagen
De dood leeft in de nachten
De dood onsterfelijke herhalen
Tot je bent vergeten
4
De verre zee keert zich in de hemel
Golven drijven in de wolken
Vogels zijn de vissen
van de verre zee
5
De droom stroomt uit de bergen
Buldert, ruist, kabbelt en ligt stil
Heel even weten
Onbewogen weten
Een zeepbel barst
En is vergeten
6
Gezwam in de ruimte
Honger op je bord
Dorst in je beker
En zo dood als een pier.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
23-02-2014
Over dit gedicht
'Ik ben verlicht', zei de brahmaan en hij tastte in het duister.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Cynisme Guidovangeel KarmaReacties op ‘Uit het Godenvolk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!