De stilte

DE STILTE

De stem is gesnoerd in een ijzige stilte
het hart wil spreken
maar woorden blijven genadeloos vastgebonden ..

emoties zijn aan banden gelegd
wachtend op een zorgeloze dageraad
geluk schijnt slechts boven een verre horizon

eenzaamheid weelt tierig op velden van onbegrip
vertrouwen blijft voorwaardelijk gemaskerd
tralies verbergen het onverwerkte leed

niemand deelt de symfonie van verlangen
slechts enkele woorden worden schijnbaar herkend
maar verdwijnen onbeantwoord in een klankloze leegte

Mensen zien blindelings alleen hun verwachting
maar de innerlijke schoonheid
blijft ongenaakbaar verborgen achter een hoge muur

keuzes vinden de juiste weg niet
de angst om te verdwalen in herkenbaar verdriet
wint de strijd tegen een valse uitbundigheid

papier lijkt de meest gewillige levensgezel
ontegensprekelijk en onvermoeidbaar luisterend
naar woorden van gekoesterde hoop
het verleden weggesneden,
een toekomst ongesluierd en zonder littekens

Stefaan Maene