Vergeten littekens

De vergeten littekens in je hart en ziel
Zitten je elke dag nog op de hiel
Niemand de ze ziet
Want laten merken durf je niet

Om te laten zien hoeveel pijn je hebt
Pak je en mes in de hoop dat het wegebt
Je maakt de pijn die je voelt zichtbaar voor iedereen
Misschien sta je dan niet meer alleen

De wonden laten zien wat je mee hebt gemaakt
Hoe elk woord je als een vuistslag weer raakt
Huilend hoop je dan dat iemand om je geeft
Dat je met iemand kan delen wat je hebt beleefd