verwondering maakt blij

vol verwondering
bekijk ik de wereld eens
vanuit een andere hoek

voel me als een kind
net uit het ei gekropen
ik ken dit niet

ik voel me kwetsbaar
in deze genaakbare schoonheid
die ik nooit in het vuil had ontwaard

het schild laten vallen
en snap niet dat ik er nog ben
maar verwondering maakt blij

overleven verandert in leven
ja, ik leef, zeg ik blij, enigszins verrast
nooit meer: helaas, nóg wel…

laat me nu genieten
onvoorwaardelijk leven
want ik heb de proef doorstaan

en laat me nooit meer teruggaan
dit is de eindlijn, ik ben gefinisht
zeg toch alsjeblieft dat ik gelijk heb

dit is toch geen pauze
om moed in te putten
voor de volgende ronde

of wel?