vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Achter schuiltakken
in stilte
achter schuiltakken
rust ik uit
maar de bladeren
zijn gevallen
langs mijn huid
onbedekt
trotseer ik
alle blikken
weer
doet het zeer
dat vragend prikken
ben nog niet klaar
om het heden open
tegemoet te treden
hardnekkig
spookt de pijn
uit mijn verleden
wil melker
12/02/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Achter schuiltakken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!