vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nooit vergeten
Alsof de wereld open gaat.
Een plekje zonder ruzie en haat.
Alsof ik bestuurd word door een engel.
Die mij langzaam door het leven lijd.
Zonder verdriet, pijn of spijt.
Een vriend misschien een liefje of een schat.
Dit gevoel kan onmogelijk worden samengevat.
Zonder dit geschenk kan een mens niet leven.
En was ieder op deze aardbol alleen gebleven.
Jij bent degene die mij steunt in moeilijke tijden.
Net iets anders als al die anderen meiden.
Misschien dat ik je ooit niet meer zie.
Omstandig heden pijn of ruzie.
Deze tijd vergeet ik nooit meer.
Ook al deed jij mij soms erg zeer.
Ingezonden door
Geplaatst op
14-01-2009
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde OnvergetelijkReacties op ‘Nooit vergeten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!