vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn vogeltje
Ik staarde uit het raam, naar de prachtige horizon.
En luisterde naar het lied, wat mijn vogeltje voor me zong.
Mijn tranen welden op in mijn ogen.
Ik voelde hoe de klanken de pijn uit me wegzogen.
Een pijn veroorzaakt door het gif van velen rozen.
Een last die alleen mijn vogeltje kan lozen.
Want de muziek is hetgeen wat de pijn doet verdwijnen.
Net als dat het gif van de rozen het deed verschijnen.
Dank je mijn vogeltje, zing mij je lied.
Want jij bent degene die me verlost van mijn verdriet.
Reacties op ‘Mijn vogeltje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!