vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
glimlach
Op mijn gezicht, daar zit een masker,
het bedekt mijn hele hoofd.
En ik, ik krijg het er niet af.
Ik beheers nu mijn gezicht niet meer,
mijn emoties slaan op hol.
Maar toch laat mijn masker dat niet zien.
Ik lach als ik weer eens huilen wil,
ik lach om mijn verdriet!
Met tranen in mijn ogen,
schrijf ik nu dit gedicht,
maar toch staat er een glimlach,
vast op mijn gezicht.
Ingezonden door
Geplaatst op
06-02-2014
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Masker Neppelach VerdrietigReacties op ‘glimlach’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!