LOVERBOY

Zijn liefde voor mij is niet echt.
Hij houd van me is wat hij zegt.
Maar door hem heb ik nu zoveel pijn.
Ik wil niet meer bij hem zijn

Dagenlang leef ik vol verdriet,
hij die me slaat en ervan geniet.
Met 10 jongens deel ik het bed,
ik krijg klappen als ik me er tegen verzet.

Eerst was hij zo lief en aardig,
maar na een paar maand werd hij al snel heel erg onaardig.
Ontsnappen heeft geen zin,
zijn lieve woorden daar trap ik telkens weer in.

Ik ben bang en ben gebroken,
hij die me telkens weer heeft voor gelogen.
Mijn kleren zitten vol bloedvlekken.
Mijn lichaam zit vol blauwe plekken.

Al op jonge leeftijd heeft mijn vader me misbruikt,
nu wordt ik door mijn loverboy uitgebuit.
In een instelling wonen heeft ook geen zin.
Iedereen vindt me toch gewoon te min.

Mijn moeder die er telkens voor me is.
Mijn moeder die ik in mijn leven mis.
Door mij kan zij niet gelukkig zijn.
Ik bezorg haar telkens weer stress, verdriet en pijn.

Ben mijn kind verloren.
Dat het me verdriet doet wil mijn loverboy niet horen.
Door hem moest ik een abortus plegen.
Door hem stap ik liever uit dit leven.

Hopelijk stopt dit ellende binnen kort.
Anders ben ik degene die binnen kort instort.
Weer ben ik zwanger van een klant.
Ach ik zie wel waar het schip strand.

(Geschreven voor een Nederlands boekverslag)