dat draag ik altijd met me mee
mijn kindertijd mis ik soms
liefde die vanzelfsprekend
scheen.
Moeders omhelzing ,onze
reizen als gezin
we leken wel zigeuners
altijd op pad
hecht en warm een clan
ik hou van het leven en heb
( h) eerlijke relaties gekend
omdat het me zo geleerd is
bij tegenslagen ?
kon ik altijd rekenen op mijn
familie.
beschamend hoe vanzelfsprekend
ik dat vond.
pas je op jezelf ? achteloos
riep ik dan : ja ,jaha…
Moeders omhelzing , Vader
altijd een praktische tip
bellen als er wat is hoor…
je voelde je zo veilig, zo
ontzettend veilig.
mijn kindertijd groeit nog
steeds in me…
klinkt dat gek ?
Fairouz
kom eens langs op mijn website
www.fairouz17.123website.nl
Reacties op ‘dat draag ik altijd met me mee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!