papierbak

ik beloofde te wachten, op
op een tijd die nooit zou komen.
jou verzwegen woorden in mijn papierbak
gesmeten.

ik liet de vogels in mijn bloed vrij, maar
maar de opluchting kwam niet nader.
vrijheid is niet: kunnen vliegen,
kunnen vliegen is aangeboren.

deze woorden verdwijnen
in mijn papierbak
pennen strepen op een gekreukt blaadje
is alles wat je er over kunt zeggen.
mishandeld.
geen lucht gezien,
geen regen gevoelt.
alleen mijn bedenkelijke gezicht,
handpalmen en
de inkt die zij het leven geven,
de kans op dit korte bestaan.

de inkt uit mijn vingers wringen &
woorden maken & spectaculaire zinnen -
puzzelen & laten geloven dat magie echt bestaat,
gedachtes beheren.
ik ga jou twintig keer overhoren, markeren
tot het me teveel wordt.

dat is mijn vrijheid.
deze woorden verdwijnen
in mijn papierbak.
dit,
is mijn vrijheid.