gevangen tranen
Weer al gevangen door emoties
Pijn door heel mijn lichaam.
Vlinders moeten weer afbreken
Waarvoor zijn ze gekomen?
Om daarna weer te vergaan.
Ik volg men hard te vaak en te snel.
Terwijl ik weet dat er maar 1 echte liefde kan bestaan.
Het is niet eerlijk om elke keer pijn te hebben.
Door steeds hetzelfde gedrag maar dan door steeds iemand anders.
Door me tranen heen zie ik ze wegvliegen maar ze zijn gevangen.
Ze kunnen niet weg ze blijven dichtbij mij.
De vlinders vergaan dat doet pijn ook al gaan ze niet ver weg
En komen ze snel weer terug.
Weet ik dat ik zelf ook fout zit.
Achter de tralies van de tranen voor mijn ogen.
Weet ik dat het later goed zal komen.
Wachten is het beste.
Maar als je wacht kan het je nog steeds verpeste
Hopen is voor even.
Geloven in jezelf moet je heel je leven
Reacties op ‘gevangen tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!