vorige gedicht
vorige gedicht
Efemeride
Het lange trage licht uit
lage luchten
omsluiert els en wilg met
grijze nevelslierten.
Het kloppende hart van de zee
stuwt vruchtbaar zijn vloed
tussen dijken en oevers,
over schorren en slikken en
bij drempels van dorpen.
Rijen populieren,
onverstoorbaar overeind,
fluisteren zacht een
afscheid naar het wuivende riet.
In een laatste rode gloed
versmelten land en licht tot
donkere poldergrond.

Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
28-01-2014
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Getij Polder Water ZonsondergangReacties op ‘Efemeride’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!