Realiseren
Alleen en onbewust
Gebracht wat ik nooit had verwacht
De laatste keer dat wij hadden gekust
In al zijn glorie en zijn pracht
Maar voorbij is die tijd
Met al zijn pijn en leed
Tijd voor mijn gedachten die ik aan de toekomst wijdt
Wat ik daarvoor ook al deed
Gehuild, gedacht en geschreeuwd
Hoe het zo afgelopen is
Met verdriet ondergesneeuwd
Het gevoel van ware gemis
Maar dan realiseer je
Dat liefde niet oneindig duurt
Dat je de gedachte aan het meisje
Vanzelf je hoofd uit stuurt
Je staat weer op
Klaar voor een nieuw begin
Onderaan de berg, terug naar de top
Een gevecht dat ik aankan, die ik win
Je vecht en leeft door
Iemand verliezen hoort erbij
Niemand leeft daarvoor
Dat is wat men altijd zei
Nu sta ik onderaan de berg om te beklimmen
En door gaandeweg op te letten
Dit obstakel ook te overwinnen
En je leven voort te zetten
Jij weet dat je dit kan
Zoals het hoort
Liefde stopt niet bij deze persoon
Liefde leeft altijd voort
Reacties op ‘Realiseren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!