vorige gedicht
vorige gedicht
verlangen naar fluitende vogels.
Ik ben er klaar mee ik zeg stop
Het blijf maar regenen en regenen
En de zon komt maar niet op.
Soms denk ik dat de vogelstjes beginnen te fluiten
Denk ik dat ik een regenboog zie
Is het toch niet waar, het begint te onweren daar buiten.
Het komt niet meer goed
Ik blijf proberen en proberen
Het lukt niet meer er is gewoon geen moed.
Soms hoop ik toch een beetje op groene bomen
Soms hoop ik toch een beetje op meer geluk
Soms hoop ik toch een beetje op vluitende vogels die naar mij kunnen komen.
Reacties op ‘verlangen naar fluitende vogels.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!