gemengde gevoelens
ik ben bang, bang dat je me niet aan kan
bang dat je me laat vallen, dat je mijn leven gaat vergallen
bang voor hulp krijgen, bang dat je gaat drijgen
bang om te leven, was ik maar in mama's buik gebleven
ik ben dankbaar, dankbaar dat je me beschermt voor gevaar
dankbaar dat je in mijn leven bent, dat je me helemaal kent
dankbaar dat je me liefde geeft, dat je weet wanneer iemand je nodig heeft
dankbaar dat ik je mijn kan noemen, jammer dat ik je nu niet kan zoenen
ik ben verdrietig, verdrietig want ik voel me nietig
verdrietig dat ik maar blijf snijden, het mes niet kan mijden
verdrietig dat ik niet bij je kan zijn, alleen dan voel ik me oprecht fijn
verdrietig om dat oma er nooit meer is, verdrietig omdat ze er niet meer is
ik ben blij, blij want we zijn eindelijk een wij
blij omdat alles beter word, al kom ik je liefde soms tekort
blij want je blijft me steunen, dat ik op je schouder mag leunen
blij dat je me helemaal kent, blij want je bent mijn vent
Ingezonden door
Geplaatst op
14-01-2014
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘gemengde gevoelens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!