vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De laatste rafels
ik heb ze uitgehangen
aan de takken van bomen
mijn zwakheden en dromen
in kleur en kwaliteit
gedateerd door onvermogen
om ze onder ogen te komen
het zijn geen geheimen
maar het voelt fijner om ook
de onzichtbare stukjes te delen
hebben en houden is nu compleet
de laatste rafels dansen op de wind
ben weer zo gelukkig als een kind
wil melker
14/01/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘De laatste rafels’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!