Gevoel van onrecht
Als mensen niet luisteren,
mensen niet kijken,
niets willen horen,
zich opsluiten in het eigen gelijk.
Als mensen oordelen,
zomaar, zonder te weten
hun mening al klaar hebben
omdat je voor hen niet deugt.
Dan snijdt de pijn diep in je hart
je voelt de druk op je schouders,
je torst de last van het verdriet,
de adem stokt in je longen.
Je waadt door schimmige moerassen
ziet de spoken in je dromen,
je weet dat de giftige zwammen
hun werk hebben gedaan.
Je zoekt de lange weg
naar het licht, naar de waarheid
naar het land waar de liefde weer bloeit
waar mensen elkaar weer zien staan.
zie ook: www.josevanrosmalen.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
13-01-2014
Over dit gedicht
gedicht over uitsluiting en discriminatie
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 15 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Discriminatie Onrecht VerdrietReacties op ‘Gevoel van onrecht’
-
Ik wil dit gedicht delen op facebook, omdat het weergeeft wat ik voel
anita - 30-07-2014 om 22:26
-
dat is goed Anita
José van Rosmalen - 18-08-2014 om 19:31