1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Gevoel van onrecht

Als mensen niet luisteren,
mensen niet kijken,
niets willen horen,
zich opsluiten in het eigen gelijk.

Als mensen oordelen,
zomaar, zonder te weten
hun mening al klaar hebben
omdat je voor hen niet deugt.

Dan snijdt de pijn diep in je hart
je voelt de druk op je schouders,
je torst de last van het verdriet,
de adem stokt in je longen.

Je waadt door schimmige moerassen
ziet de spoken in je dromen,
je weet dat de giftige zwammen
hun werk hebben gedaan.

Je zoekt de lange weg
naar het licht, naar de waarheid
naar het land waar de liefde weer bloeit
waar mensen elkaar weer zien staan.

zie ook: www.josevanrosmalen.nl

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

gedicht over uitsluiting en discriminatie

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 15 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Discriminatie Onrecht Verdriet

Reacties op ‘Gevoel van onrecht’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Gevoel van onrecht