Verborgen

Lege handen, zoekend naar vergiffenis.
Lege plekken in gedachten vol van gemis.
We zoeken en we trachten alles te begraven;
zonder wereld vinden wij nooit een veilige haven.

Trage wolken van verdriet
regenen hun as uit over een aarde
losgekoppeld van elke waarde,
omdat die er niet is voor wat geen hart ziet.

Weke handen, biddend om vergiffenis.
Zilte plekken op mijn tong en in mijn maag.
We zoeken waar 't begon wat niet meer is;
zonder woorden blijft het antwoord altijd een vraag.