Bedrogen vriendschap

Je zat bij me in de zetel
en we praatten over ons leven
jij vertelde jouw verloop
ik de mijne …

Nooit heb ik geweten
dat leugens uit jouw mond kwamen
niet één letter was waarheid
alles gelogen

we gingen wandelen
zaten op een bank
leunden tegen elkaar
en het leek alsof jij net als mij
bang was

Later ben ik te weten gekomen
dat je enkel gewed had met vrienden
dat je me kon beliegen en bedriegen
doen alsof je een vriend was …
Maar dat was je helemaal niet

het enige wat je bij mij bereikt hebt
is pijn en verdriet …



(even een vraag als ik mag:


hebben jullie dat ((soms)) ook dat jullie gedichten schrijven

en ze na een tijdje niet meer mooi vinden?)