Het lange lage licht

mijn schaduw
wilde intenser leven
heb hem wat meer licht gegeven

trad in het donker
nauwelijks naar voren
wilde mij daar privé niet storen

nog loopt hij gebogen
danst en springt van lieve lust
maar kijkt mij nooit in de ogen

de schemering is favoriet
in het lange lage licht
krult hij melancholiek

voor het duister ons versmelt
helpt hij mij nog even
eindelijk kom ik mezelf weer tegen


wil melker
06/01/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl