Geen van beide

Eenzaamheid spreekt,
meer dan mijn woorden.
Ik wou enkel dat iemand begreep,
onderliggende gedachten hoorde.

Liefde, seks en vriendschap,
waar ligt de grens?
Wat ik eigenlijk wil zeggen,
wat is nu mijn wens?

Dit is verwarring,
voelen of hopen.
Voor het eerst in mijn leven,
staat mijn hart open.
Niet voor liefde, nee zeker niet.
Gewoon al hopend dat iemand het leed ziet.

Voor mijn gevoel,
is begrip zo verkeerd.
Geen liefde maar vriendschap,
waarin samen wordt vereerd.
Misschien is dit net,
wat ik zeggen wou.

Meer voelen dan vriendschap,
minder dan liefde,
is dat hoe je het begrijpen zou?