oma je maakt me bang
ik wil slapen maar ik ben bang
ik voel je hand over mijn wang
nee dat kan niet
en ik huil weer van verdriet
je bent er ja niet meer
wat doe je in mijn kamer elke keer?
wie is dat meisje die je 1x bij je had?
ben je bang dat ik je vergat
ik ben bang dat ik je weer naast mijn bed zie
en dan denk ik weer wie?
wie is dat meisje aan je hand
waarom sta je aan mijn bedrand ?
of je komt weer in mijn dromen
lopen we zoals altijd onder de bomen
en dan sterf je weer in zo'n droom van mij
schrik ik wakker en ben ik niet meer blij
mischien ben ik wel gestoord zeg nou eerlijk dat dit niet hoord
ik hoor niet zo te dromen en je hoort niet langs te komen
je bent er niet meer, ja dat doet zeer
ik moet het accepteren en mijn eigen leven beheren
Ingezonden door
Geplaatst op
04-01-2014
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AngstReacties op ‘oma je maakt me bang’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!