vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je lacht!
heee … je lacht
wat ik heb gezegd
weet ik niet meer
verstomd kijk ik
naar je
veranderde gezicht
als het zich
opent
voor mij
als een vallei
vol rijpe druiven
die geplukt
willen worden
als een koele schaduw
die eindelijk
zonlicht wil zien
als een vlinder
die z´n vochtige vleugels
aarzelend openvouwt
als een lauwe lentewind
die de haren
voorzichtig betast
en ik?
ik laat je toe
als een vlinder
als lauwe lentewind
als koele schaduw
als je me
maar vindt
Reacties op ‘Je lacht!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!