Een begrafenis
Onder de ochtendzon zweten ooms en tantes.
Ze stinken, maar niet zo hard als die in de kist.
In de ochtendhitte zweten broers en zussen.
Ze zwijgen, terwijl het in de kist stilaan gist.
Voor ons ligt de put waar we hem ingooiden.
Talloze keren, en nu weer,
als eerbetoon, een laatste keer
In de put, om de grafsteen te doen groeien.
Iedereen is hier, een groots feest.
Hapjes, praatjes en drank, gelukkig sterk.
Het is hier in ieder geval leuker, dan in de kerk.
Overal hangen kitscherige foto's aan de muur.
Hij is al dood en weg toch duurt het nog een uur,
eer hij echt vertrekt
Knappe aangetrouwde nicht met netkousen,
slimme aangetrouwde neef met de classy das.
En ik vraag me af, voor wie ik hier in hemelsnaam weer was.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-01-2014
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Begrafenis Familie Ochtendzon Onbekend WieReacties op ‘Een begrafenis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!