vorige gedicht
vorige gedicht
Stop!
Bedreven door liefde, hij laat het niet los.
Bedolven onder rode brokken van hartstocht. Het einde naderd, de wanhoop nabij, en dat allemaal voor mij..
Over de lijn, over de grens, net iets verder dan mag.
Hij kan niet stoppen, emoties in zijn aderen te voelen. Zijn hart klopt te hard, zijn leven te streven. Stop!!! Stop ermee, laat me even. Geef me pauze, adem, ik stik. Stop maar met goed doen, met streven en leven voor mij. Ik denk lieve jongen, met rust in je leven, kom ik er wel bij.
Reacties op ‘Stop!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!