Stil en woordeloos

Het voelt raar
zoveel pijn, zoveel verdriet
het voelt vreemd
waarom weet ik niet

Als ik mijn gevoel aanraak
begrijp ik het niet
wat is er toch allemaal gebeurd
dat ik niet meer van het leven geniet

Verscheurd in kleine stukjes
geen grond meer om op te staan
stil en woordeloos
met in elk oog een traan

Moet ik terug vechten
met kracht die ik niet heb
weer rustig inademen
zoeken naar een veilige plek

Ik heb gezocht waar ik kon zoeken
maar die plek lijkt niet meer te bestaan
het laatste stukje hoop is weg
alsof mijn licht is uitgegaan