vorige gedicht
vorige gedicht
een illusie
Een illusie
Als je iets denkt te kunnen, maar het niet blijkt te zijn.
Zoals een steen, er zijn er duizenden, maar ik ben donkerder, minder sterk lelijker.
Zoals hout, als je het aansteekt komt er warmte en liefde vrij, maar vanbinnen ben ik rot.
Zoals een wolk waarbij op de anderen de zon schijnt, maar ik zit vol met regen
wat bij mij tranen zijn.
Zoals een lamp waar vanbinnen licht zit, maar bij mij is dat licht gedoofd
en het komt niet meer terug.
Een illusie.
Reacties op ‘een illusie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!