Brugstraat
De brug
is weer toegankelijk,
het verkeer
komt op gang.
Een overvol voetpad,
drukte van belang.
Dan gebeurt er iets,
een bus
nadert dreigend
een vrouw met een fiets.
In een impuls
grijpt een voetganger
haar stang,
geroep…
hij tilt haar
met fiets en al
terug op de stoep.
Rakelings schuurt
de bus langs haar wang,
het valt niemand op
in het gedrang
maar mÃjn hart
stroomt vol,
ik kleur er van
want die spontane redder
is mÃjn man.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Uit de bundel "Granaatjes met een gouden slot"
Ingezonden door
Geplaatst op
20-12-2013
Over dit gedicht
Wat mijn man en ik in 2006 voor onze ogen zagen gebeuren met een vrouw en wat op het nippertje goed ging.
Geef uw waardering
Op basis van 21 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Brug Brugstraat Bus Groningen RedderReacties op ‘Brugstraat’
-
Mooi verwoord. Fantastisch dat het goed afliep! En jouw man zo daadkrachtig kon ingrijpen!
Myself - 21-12-2013 om 15:59