Cupido's vergissing
Cupido's pijl bij de verkeerde persoon, dat is niet zo ongewoon.
Harten breken, de pijn blijft steken.
Niets te zien, terwijl k vanbinnen grien.
Het vuur der liefde is niet meer, het komt misschien niet nog een keer.
Tijd heelt alle wonden moet men leren, maar er is niets dat t tij kan keren.
De pech stapelt zich op, dag na dag. Mensen praten zich eruit met een lach.
Het contact moest verbroken worden, dit ging mij met pijn omgorden.
Toen stuurde jij weer een bericht, de pijn was te zien op m'n gezicht.
Mensen van wie hou gaan bij bosjes weg, het maakt niet uit wat k doe of zeg.
Met eenzaamheid heb k leren leven, niemand om m'n liefde aan te geven.
Niemand zal ooit blijven en niet gaan, maar de rest blijft in een and're waan.

Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
16-12-2013
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefdesvuur Uitgeblust VergaanReacties op ‘Cupido's vergissing’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!