Onrust
Door een innerlijke onrust gedreven
ben ik op zoek gegaan naar jou.
Naar antwoorden op vragen
die ik eerst niet hebben wou.
Dat je bent weggegaan, ok
dat kan ik wel bevatten.
Maar of dit jou dan toch iets deed
is voor mij niet in te schatten.
Heb jij jezelf wel eens afgevraagd
wat er uit voort is gekomen.
Kwam ik voor in jou gedachten
of misschien wel in je dromen.
Vind ik iets van jou terug
wanneer ik jou met mijzelf vergelijk.
Iets in mijn karakter
of als ik in de spiegel kijk.
En als ik jou gevonden heb
kan jij dan antwoord geven.
Of blijft alles onbeantwoord
en blijft de onrust in mijn leven.
Mijn zoektocht in het verleden
brengt onrust en geeft pijn.
Ik vraag mijzelf soms af
of het dit alles waard zal zijn.
Reacties op ‘Onrust’
-
Wauw, mooi gedicht. Goed de onrust in jezelf beschreven
Ik dicht - 18-03-2014 om 22:47