De waarheid

Soms zie ik de atomen bewegen,
ik kan je nauwkeurig een millimeter geven.
Mijn schilderij staat zo kristal helder op het doek,
tussen de regels door hoor je mijn gevloek,
Te goed wetend waar het vast loopt,
precies dat gene wat me keer op keer sloopt.
Soms is de waarheid er te dik opgelegd,
en is het niet af te breken met woorden die je zegt.
Soms doet de waarheid alleen maar pijn,
en moet je het doorlopen door er enkel te zijn.
Bewust worden van je pijn en je verdriet,
wetend dat dit ook in de toekomst geschiet.
De vraag is wat kun je beuren en dragen,
pijn komt enkel uit antwoorden, niet uit het vragen.
Durf jij de antwoorden te geven!?
en kun je de pijn en verdriet dragen uit je leven?
Je hoofd mag af en toe best buigen en knikken,
ogen blijven niet droog als je moet snikken.
Toelaten, maar niet overbeladen,
afscheid nemen maar je niet in een utopie waden.
De waarheid zien en er aan toegeven,
Mooie dingen vastpakken, dat is leven!!!

c.m.