sombere blik
Ze loopt op straat en kijkt naar boven met de zon op haar gericht.
Ze loopt over straat met een glimlach op haar gezicht.
Ze kijkt me aan en ik zie een sombere blik.
Dan weet ik ze is niet zo gelukkig als ik.
Ze gaat zitten op een bankje met haar hoofd gericht naar boven.
Ze wil daar heen dat zie ik in haar ogen.
Ik loop in haar richting en zie dat haar ogen rood zijn van de tranen.
Ik zie ook de vele littekens op haar huid omdat ze telkens probeert om het leven te verlaten.
Ze loopt naar de vijver ik loop met haar mee,
dan merk ik, ik ben hier helemaal alleen.
Dat meisje die bij de vijver staat dat ben ik.
Ik ben het meisje met die sombere blik.
In het water zie ik me spiegel beeld.
Ik zie een onzeker meisje die niet meer weet waarvoor ze leeft.
Maar er is nog maar 1 iemand om wie zij geeft.
1 iemand die telkens zijn best doet om mijn wonden in mijn hart te helen.
1 jongen waarmee ik mijn toekomst wil gaan delen.
Ook al blijft het verdriet aan mij vreten,
Ik zal mijn best doen om hem alles te geven en ik zal bij hem blijven hier in dit leven.
Reacties op ‘sombere blik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!