Anorexia Nervosa

Ik zie een meisje rennen,
rennen voor een beter leven.
Ze is zo mager,
en zo onzeker.

Ze wilt niet stoppen,
alles moet eruit.
Maar ze kan niet weg,
ze ziet zichzelf verkeerd.

Af en toe drinkt ze wat water,
dat is alles wat ze mag.
Ze wil niet dik zijn,
zoals zij zichzelf ziet.

Ze rent en ze rent,
steeds verder en verder.
Met verdriet,
die niemand ziet.

Haar leven in bezit,
van een stemmetje in haar hoofd.
Haar spiegelbeeld misvormt,
van wat ze werkelijk is.

Dan valt ze neer,
met een rare draai.
haar ogen gesloten,
weg van haar spiegelhel.