eeuwige rust
laat me maar even het enige anrwoord dat ik kan geven
laat me gewoon met rust zegt het meisje zonder levenslust
je was alles voor mij is het nu voorbij ?
ik mis je in mijn leven had de mijne voor je willen geven
mensen kunnen niet zonder jouw dat is waarom ik rouw
ik wil bij je zijn oma was ik maar in coma
nu ben je dood en word ik zonder je groot
je bent een voorbeeld voor me geweest, ik mis je het meest
nu oma er niet meer is, vulde je een beetje het gemis
ik weet dat ik zonder je moet, ik doe je geen goed
ik kan je niet gelukkig maken, alleen kwijt raken
blijf bij me ik heb je nodig; ookal ben ik overbodig
je was mijn beste vriend ik had je niet verdient
ik weet ik ben je kwijt, nu heb ik spijt
het is mijn schuld, heb je geduld?
ik haal alles in mijn hoofd, bijna van leven berooft
was ik maar dood, zag ik minder vaak rood
rood de kleur van bloed, dat doet me goed
op een dag ga ik te diep terwijl iedereen dacht dat ik sliep
dan ben ik weg, je hoort wat ik zeg
sorry dat ik er nog ben, dat ik nog ren
jullie willen van me af; me dragen na het graf
wacht maar ik ga snel, wacht niet op de bel.
hopenlijk bij opa en oma: gestorven in coma..
Ingezonden door
Geplaatst op
28-11-2013
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
DoodswensReacties op ‘eeuwige rust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!