Rondgebogenlijnen
Een kunstig rond gebogen lijn
vloeiend als Zaha Hadid
de weidse Moldau in het klein
het zachtjes wiegen van het riet
heeft geen begin en eindigt niet
Eén houtskoolstreep
één borstelveeg
zonder breekpunt neergezet
op perkament
nog maagdelijk leeg
een zin uit één stuk ingebed
op steen of op een kleitablet
de glooiing van een vrouwenborst
een oogschelp
haarscherp afgeboord
een mond die naar de liefde dorst
of fijn getatoeëerd
een woord op de heuvel voor de venuspoort
Het zijn rond gebogen lijnen
die als rimpels in het zand
uit een glooiing plots verschijnen
en kalligrafisch uit de hand
in ‘t oneindig weer verdwijnen
Ingezonden door
Geplaatst op
27-11-2013
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Lijnengebogen VloeiendReacties op ‘Rondgebogenlijnen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!