Schipbreuk

Ik wou dat ik kon schrijven
als een dichter van een andere tijd
Dat ik je met woorden kon verblijven
en zeggen dat het me spijt

Maar de woorden blijven stokken
in mijn keel en in mijn pen
En ik weet dat ik je niet kan stoppen
Zelfs niet als ik bij je ben

Je voelt een constante spanning
Zegt dat het niet meer gaat
onze relatie is een papieren schip
Dat zachtjes in’t water vergaat

En de woorden die we schreven
zijn nog leesbaar in de zee
maar nooit zal ’t schip weer varen
’t is de schipbreuk van ons twee