Ik je vrouw en jij m'n man
Ooit had ik een poezie album,
Met versjes hier en daar,
En probeerde ik goed te rijmen,
Had ik nu mijn poezie album maar.
Dan wist ik die woorden te gebruiken,
Dan wist ik te rijmen o zo goed,
Dan wist ik te rijmen voor de lol,
En niet omdat het moet.
Ooit had ik een vriendenboekje,
Met verhaaltjes hier en daar,
Nu probeer ik iets te verzinnen,
Had ik nu mijn vriendenboekje maar.
Dan wist ik verhaaltjes te vinden,
En kon ik schrijven heel erg veel,
Om jou dan te laten lezen,
Want dat is wat ik wil.
Ooit had ik een hartje,
Het bonkte hier en daar,
Probeer ik lief te zijn,
Had ik nu mijn hartje maar.
Dan kon ik je mijn liefde geven,
Was ik mijn hartje nou maar niet kwijt,
Dan kon ik in de liefde zweven,
En aan jou denken de hele tijd,
Ooit had ik verkering,
We liepen samen hier en daar,
Samen hand in hand,
Had ik nu jou nog maar.
Dan wist ik van je te houden,
En ik weet dat ik het kan,
Want dan zou je met me trouwen,
Ik je vrouw en jij m’n man.
Mijn poezie album ligt in mijn la,
En mijn vriendenboekje onder het bed.
Het hartje heb ik weer gevonden,
En jij bent de enige op wie ik nog let.
Ingezonden door
Geplaatst op
07-01-2009
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde Vertrouwen WaarheidReacties op ‘Ik je vrouw en jij m'n man’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!