vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De pijn is aangericht
Ik wil geen ruzie veroorzaken
maar de pijn is aangericht
mensen hebben een hekel aan me
dat is waterdicht
Ze moeten niets meer van me weten
het leed waarvoor ik heb gezorgd
heeft een te grote invloed
en de kwaadheid in de mensen
is er in overvloed
Ik wil geen ruzie hebben
maar de mensen laten me vallen
gelijk een baksteen
en daarom sta ik op deze wereld
zo alleen …
Geen vrienden, geen familieleden
niemand wilt met me omgaan
er is teveel gebeurd
niet meer goed te maken …
ook al wens ik …
was het maar ongedaan
Reacties op ‘De pijn is aangericht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!