Hoekje van weleer
In het hoekje van weleer
Foto brieven en zoveel meer
Van toen ik klein was
Het fotootje in de stoel
Netje gekamd,
Kleurig gestreken
Stond er gladjes bij
Sindsdien is er veel tijd verstreken
Wij zijn niet meer
zo gladjes en gestreken
Ook wij worden ouder
Verdwijnen straks in een oude doos
Misschien op zolder en
In de harten van diegenen
die ons lief zijn
Dan maken zij die doos open
Met een glimlach
Zoals zij ons zagen
Zetten ons ook weer in een hoekje
Het hoekje van weleer.
Liesjequilt 1 juli 2012
Ingezonden door
Geplaatst op
17-11-2013
Over dit gedicht
We hebben allemaal wel van die hoekjes waar herinneringen zitten, die je af en toe moet opzoeken en waar je zelf helemaal in kunt verliezen, maar ze zijn zo waardevol
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Foto's Herinneringen Leven LiefdeReacties op ‘Hoekje van weleer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!