vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In de schoot van Moeder Aarde
In de schoot van moeder aarde
Je staat daar maar te staren
Je kan nergens heen
Je bladeren reiken naar de toekomst
Je wortels naar het verleden
Alleen je hart, vol schors en blad
Reikt naar het heden
Vergetelheid verloren in
De schoot van moeder aarde
De wind die jou omarmt en teer bemind
En de zon die maakt dat je groeit
Zodat regen, sneeuw en vorst
Jou niet meer raken
Zodat je dagen staat te staren
In het heden
©jade
Reacties op ‘In de schoot van Moeder Aarde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!