(Sc)huilen

Begrijpen wat je voelt,
wat als je zelf niet meer weet wat je bedoelt,
letterlijk voelen die pijn,
als je er even niet meer wil zijn.

Gedachten als bliksems schieten naar binnen,
een onweer dat je nooit denkt te overwinnen.
Waar kan ik schuilen, eens rustig uithuilen?
Kan iemand het aan om samen met mij in de regen te staan.

Verwoede pogingen heb ik ondernomen
om toch maar tot rede te komen.

Wat als dit nooit lukt,
dan blijf ik schuilen onder die boom, gehurkt.
Hopend dat geen bliksem mij raken zal
en ik terecht kom in een nog dieper dal.

Wachtend tot de hemel opentrekt
en de boom waaronder ik schuil bemerkt:
"neem mijn druppels om te huilen,
zo hoef je niet verder alleen te schuilen".