Verloren Liefde

Speurend in een diep, zwart woud
naar een leidend pad.
Geen winter was ooit zo koud
als pijn die ik bezat.
Tastend aan de bomen
op zoek naar het licht.
Precies vast in mijn dromen,
mijn beeld naar jou gericht.
Verdwaald en alleen,
er lijkt geen einde aan,
geen zon die verscheen,
maar mijn moed zal niet vergaan.