carnaval

vermomming kleeft op onze lijven
glitter en glamour
voor het gezicht van een ander

we lopen door de steegjes
we missen de straat nog net niet
dan over de brug tot het water
de versierde boot wacht de prins zingt

aan boord de broederschap
accordeonisten groeten elkaar
de gondelier kraait boven
van het Palazzo weg

we wuiven elkaar toe
de mist hangt over, in en uit de lagune
de stad zaait haar kleine verwarring

Over het Canale Grande huivert de nacht