vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Te dichtbij
Te dichtbij
Je bent bang, je wilt weggaan maar je ziet het vuur.
Zo vol met kleuren en zo puur.
Het kruipt omhoog naar je toe
Je wilt weg maar weet niet hoe
Je staat vastgebonden
Maar de toeschouwers roepen opgewonden.
Het wordt erg warm en het komt dichtbij, te dichtbij
Je ziet je leven nog een keer voor je, maar nu is het voorbij
Je hebt nog een vraag,
Maar voor je ogen wordt het vaag
Je bent alles vergeten
Het vuur begint aan je te eten,
Het plein is leeg,
toen je ziel opsteeg.
Ingezonden door
Geplaatst op
07-11-2013
Over dit gedicht
Ik moest een boekverslag maken, en bij het boek een gedicht.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HeksenjachtReacties op ‘Te dichtbij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!