vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zij nam alles wat ik gaf
De wereld gromt
Krult mij haar bovenlip
In onbehagen
Zij zend haar stromen
Koude bloedtranen
Die mij belagen
In ongewenst meelijden
Gaf ik mijn hand
Ik zag haar nooit weer
Zij nam alles wat ik gaf
Sperde haar muil
Voor steeds meer
Zij is leegte
Geeft vijandschap
Met slagen
Ik huiver
Ben gebroken
En verslagen
Reacties op ‘Zij nam alles wat ik gaf’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!