De rommelzolder

Ik tast zo donker in het duister,
Naar iets, maar wat?
Ik tast zo donker in het duister,
op die lege rommelzolder naar een lichtknopje.
naar vastigheid.
naar licht.
Ik tast zo donker in het duister,
naar iets, maar wat?
Ik voel de spinnen onder mijn voeten,
de muizen krioelen langs mijn been.
Op dat moment wens ik maar één ding,
dat ik me ooit weer fijn voel.
Of mag ik me niet fijn voelen?
Rust er een vloek op me?
Ik tast zo donker in het duiser,
naar iets, maar wat?