vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
eenzaam
Mijn liefde is vervlogen,
heel zachjes uitgeblust.
Geen hand meer op de mijne,
geen mond die mij nog kust.
Geen lach uit de verte,
geen hand meer door mijn haar.
Niet meer samen zitten,
en kijken naar elkaar.
Er vallen nu geen woorden,
er is geen ergennis.
Maar ik weet nu uit ervaaring
hoe eenzaam, eenzaam is!
Reacties op ‘eenzaam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!