vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Labyrint
In het labyrint, waarin niemand de weg nog vindt.
Muren gemaakt van gevoel, misschien is't bij jou een dooie boel.
Uit dit doolhof kun je niet weg, gemaakt van gevoelens in plaats van een heg.
Misschien kun je ze uiten en hulp vragen, of wil je je liever laten dragen?
Laat me je zegen je komt er niet uit, betalen kan niet met ook maar 1 soort duit.
In dit labyrint kan niemand je helpen, niemand kan je bloeden stelpen.
Toch moet je overleven, mensen liefde geven.
Dit moet zodat hun dit niet overkomt, zodat een ander zich niet vermomt.
Reacties op ‘Labyrint’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!