Het licht

Het licht verblindt mij, neemt weg mijn zicht.
Om dit te delen schrijf ik een gedicht.
Als je leeft in het duister, ik de donkere nacht,
ziet een ander nooit wie er op haar wacht.

In het duister voel ik mij thuis.
Ja, in het duister bouwde ik mijn huis.
Nu kan ik mij verschuilen, verdwijnen heel vlug.
Maar voor die ene kom ik altijd terug.

Als je leeft in 't donker, zien ze je niet.
Soms ben je daar blij mee, soms doet het je verdriet.
Maar kijk uit voor de lichte stralen.
Als je niet uitkijkt komen die je halen.

In het donker kan ik leven.
Daar hoef ik niet van angst te beven.
In het donker heb ik macht.
Ja, onberekenbaar zijn geeft kracht.

Toch zeg ik je ga niet zo leven.
Omdat andere je iets beters kunnen geven.
Ik werd afgewezen dus werd ik zo.
Als dit gebeurt, roep jezelf, zeg:"Stop, HO!!"